Το έθιμο της Κυράς Σαρακοστής
Την Κυρά Σαρακοστή
που 'ναι έθιμο παλιό
οι γιαγιάδες μας την ‘φτιαχναν
με αλεύρι και νερό.
Για στολίδι της φορούσαν
στο κεφάλι έναν σταυρό
μα το στόμα της ξεχνούσαν
γιατί νήστευε καιρό.
και τις μέρες τις μετρούσαν
με τα πόδια της τα επτά
κόβουν ένα την βδομάδα
μέχρι να 'ρθει η Πασχαλιά.
Σαρακοστή λέμε τις 40 μέρες πριν από την Κυριακή του Πάσχα. Από πολύ παλιά υπάρχει η συνήθεια να νηστεύουμε, για να μιμηθούμε τη νηστεία που έκανε ο Χριστός στην έρημο. Η Σαρακοστή περνά αργά γι’ αυτούς που νηστεύουν, ιδίως τις τελευταίες μέρες. Έτσι, επειδή παλιά δεν είχαν τα σημερινά ημερολόγια για να μετρούν το πέρασμα της νηστείας, έφτιαχναν ένα μετρητάρι. Έπαιρναν δηλαδή ζυμάρι και έφτιαχναν τη Σαρακοστή σαν μια καλόγρια, την Κυρά-Σαρακοστή. Δεν της έβαζαν στόμα γιατί αντιπροσώπευε τη νηστεία. Ούτε μύτη για να μην μυρίζει το φαγητό. Τα χέρια της ήταν σταυρωμένα από τις πολλές προσευχές. Και είχε επτά πόδια, ένα για κάθε εβδομάδα της Σαρακοστής. Κάθε Σάββατο της έκοβαν ένα πόδι. Το τελευταίο πόδι το κόβανε το Μεγάλο Σαββάτο και το βάζανε μέσα σ’ ένα ξερό σύκο. Αυτό το σύκο το ανακατεύανε με τ’ άλλα και όποιος το έβρισκε, λέγανε ότι θα του έφερνε γούρι. Ακόμα κι αν δεν νηστεύετε, μπορείτε να κρεμάσετε το μετρητάρι που φτιάξαμε εμείς με τα παιδιά και να μετράτε τις βδομάδες ως το Πάσχα.
