Η κυρία Πολυπραγματίδη
Τι ήταν αυτό που μας μεταμόρφωσε σε αμίλητους ανθρώπους με τις λευκές μάσκες δεν το ξέρουμε. Δεν βλέπαμε ούτε ακούγαμε! Είχαμε βρει, όμως, ένα αστείο κώδικα να επικοινωνούμε. Ώσπου μια μέρα ήρθε στο σχολείο μας η κ. Πολυπραγματίδη. Για περάστε! για περάστε!!! Έχω τα νοστιμότερα μπισκοτάκια, τα πιο γλυκά σοκολατάκια, τα πιο ωραία πολύχρωμα υφάσματα. Όταν, όμως, κατάλαβε ότι ούτε μπορούσαμε να γευτούμε τις ωραίες λιχουδιές, ούτε να δούμε τα υπέροχα χρώματα των υφασμάτων, μας λέει: «θέλετε να σας ραντίσω με τα μαγικά μου αρώματα, να λυθούν τα ξόρκια για να μπορέσετε και εσείς επιτέλους να απολαύσετε τις ομορφιές της ζωής;» Ναι!!! είπαμε με μια φωνή. Έτσι κι έγινε…. και περάσαμε υπέροχα!!!
